Sprzeciw od nakazu zapłaty - kiedy przysługuje i jak napisać?

1. Kiedy można wnieść sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego przez sąd?
2. Sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym
3. Sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym
4. Jak napisać sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym?
5. Jakie uzasadnienie gwarantuje skuteczny sprzeciw od nakazu zapłaty?
6. Termin, w którym musimy złożyć sprzeciw od nakazu zapłaty.

Kiedy można wnieść sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego przez sąd?

Wysyłane przez wierzyciela wezwanie do zapłaty długu to ostatni krok przed walką z dłużnikiem w sądzie. Jeśli je zignorowaliśmy i wierzyciel złożył odpowiedni pozew, to niebawem możemy otrzymać sądowy nakaz zapłaty. Orzeczenie to wydawane jest na posiedzeniu niejawnym (nie wymaga obecności wierzyciela i dłużnika), a po uprawomocnieniu będzie mieć takie same skutki jak wyrok sądowy.

Oznacza to, że sąd może wydać nakaz zapłaty świadczenia bez dokładnego zbadania dowodów i zasadności pozwu, a wyłącznie na podstawie złożonego przez wierzyciela pozwu oraz dołączonych do niego dokumentów. Jeśli nie na czas nie złożymy sprzeciwu, nakaz stanie się prawomocny, a po otrzymaniu klauzuli wykonalności wierzyciel będzie mógł rozpocząć przeciw nam egzekucję komorniczą.

Sądy wydają nakaz zapłaty w dwóch trybach - może to być postępowanie nakazowe i postępowanie upominawcze. W obu przypadkach możliwe jest odwołanie od nakazu zapłaty, jednak procedura może się nieco różnić.

Sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym

Postępowanie nakazowe daje wierzycielowi możliwość szybkiego rozpatrzenia sprawy, oraz prawo do prowadzenia postępowania zabezpieczającego. Oznacza to, że nakaz staje się on wykonalny bez nadawania mu klauzuli wykonalności. Od razu po wydaniu nakazu, wierzyciel może skierować do komornika pismo o zajęcie odpowiedniej kwoty na rachunku bankowym dłużnika, dzięki czemu pieniądze te będą zabezpieczone przez cały okres trwania postępowania.

Każde postępowanie nakazowe musi być poparte pewnymi dowodami, których treść nie budzi wątpliwości (np. dokument urzędowy, rachunek zaakceptowany przez dłużnika, wezwanie dłużnika do zapłaty i pisemne oświadczenie dłużnika o uznaniu długu, zaakceptowane przez dłużnika żądanie zapłaty, które bank zwrócił z powodu braku środków na rachunku bankowym). Dodatkowo nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym na podstawie weksla, warrantu, rewersu lub czeku staje się natychmiast wykonalny po upływie terminu do zaspokojenia roszczenia. Po otrzymaniu nakazu, pozwany ma 2 tygodnie, by złożyć zarzuty od nakazu zapłaty. Wstrzyma to uprawomocnienie się nakazu, a sąd będzie musiał ponownie zbadać i rozstrzygnąć sprawę. Dodatkowo pozwany może złożyć wniosek o ograniczenie zabezpieczenie ustanowionego przez nakaz zapłaty.

Sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym

Postępowanie upominawcze jest prowadzone w przypadku, gdy brak silnych dowodów dotyczących zadłużenia. Główną wadą tego rodzaju postępowania jest możliwość dochodzenia przez wierzyciela dowolnej kwoty roszczenia (nie ma tu żadnych limitów). Sąd wymaga jedynie dokumentów umożliwiających ocenę czy dług istnieje, wystarczy tu zatem załączenie faktury VAT, protokołu odbioru towaru czy listu przewozowego.

Zaoczny nakaz spłaty pożyczki jest często wydawany przez e-sąd. Zgłaszane są do niego niezapłacone zobowiązania z giełdy długów lub wyłudzone pożyczki, o których nie mieliśmy pojęcia. Dlatego właśnie musimy wiedzieć, jak sprawdzić czy ktoś wziął na nas kredyt i regularnie weryfikować swoje dane w bazach dłużników.

W ciągu 2 tygodni od otrzymania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwany ma obowiązek albo uregulować całe zobowiązanie wraz z dodatkowymi kosztami na rzecz wierzyciela, albo zakwestionować roszczenie i złożyć odwołanie od nakazu zapłaty. Zaskarżenie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym sprawi, że nakaz utraci moc, a sąd będzie musiał wyznaczyć termin rozprawy wyjaśniającej i powiadomić o tym terminie wierzyciela i dłużnika. Rozpocznie to zatem drugi etap postępowania (przed tym samym sądem), w trakcie którego wierzyciel ma prawo występować z nowymi roszczeniami. Odpowiedź na sprzeciw od nakazu zapłaty ze strony wierzyciela powinna nastąpić w terminie 7 dni od złożenia sprzeciwu.

Kiedy możliwe jest uchylenie nakazu zapłaty z urzędu?

Uchylenie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym może nastąpić jeśli:

• doręczenie nakazu nie jest możliwe z powodu braku informacji o miejscu pobytu pozwanego lub przebywania pozwanego poza krajem,
• po wydaniu nakazu okaże się, że pozwany w chwili wniesienia pozwu nie miał zdolności sądowej, zdolności procesowej albo organu powołanego do jego reprezentowania, a braki te nie zostały usunięte w wyznaczonym terminie.

Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym nie może być natomiast wydany, jeśli według treści pozwu:

• roszczenie jest bezzasadne;
• przytoczone okoliczności budzą wątpliwość;
• zaspokojenie roszczenia zależy od świadczenia wzajemnego;
• miejsce pobytu pozwanego nie jest znane albo gdyby doręczenie mu nakazu nie mogło nastąpić w kraju.

Jak napisać sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym?

Prawidłowo wniesiony sprzeciw sprawi, że nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym straci swoją moc, a sąd będzie musiał wyznaczyć termin rozprawy, na której będziemy mogli dochodzić swoich praw. Może to być nasza ostatnia szansa jak wyjść z długów, o które zostaliśmy niesłusznie posądzeni! Sprzeciw można dostarczyć osobiście do sądu przed którym wytoczno powództwo lub przesłać go listem poleconym. Składając sprzeciw od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym (tu nakaz zawsze jest wydawany przez Sąd Cywilny w Lublinie), powinniśmy wskazać sąd, który rozpatrywałby sprawę według właściwości ogólnej dłużnika.

Sprzeciw od nakazu zapłaty (zgodnie z art. 126 KPC) powinien być wniesiony w takiej samej formie w jakiej złożony był pozew, czyli jako formularz urzędowy lub w formie pisma procesowego. Ważne pismo powinno zawierać:

• oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
• PESEL / NIP / KRS;
• oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
• oznaczenie rodzaju pisma;
• sygnaturę akt;
• podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
• argumenty i dowody podważające wydany nakaz zapłaty;
• informację czy wnoszony sprzeciw dotyczy całego nakazu czy tylko jego części;
• wymienienie załączników potwierdzających podniesione zarzuty.

Sąd może wezwać pozwanego do uzupełnienia ewentualnych braków formalnych pisma. Jeśli nie ich nie uzupełnimy w wymaganym terminie, sąd będzie mógł odrzucić sprzeciw. Jeśli sprawa dotyczy długu wspólnego, to sprzeciw złożony przez jednego pozwanego nie będzie miał skutków dla pozostałych pozwanych. Każdy dłużnik musi w swoim imieniu złożyć sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym. Wypełniony już wzór pisma lub formularz w formacie .pdf lub .doc z powodzeniem znajdziemy w internecie.

Jakie uzasadnienie gwarantuje skuteczny sprzeciw od nakazu zapłaty?

Skuteczny sprzeciw od nakazu zapłaty powinien wskazywać zarzuty od nakazu zapłaty oraz informację czy nie zgadzamy się z całą treścią nakazu spłaty czy jedynie jego częścią (jeśli wyłączenie z częścią, to reszta nakazu nadal może uzyskać tytuł egzekucyjny). Dla sądu najważniejsze będą dowody, które przedstawimy w celu poparcia naszego sprzeciwu. Po otrzymaniu pozwu od wierzyciela i wstępnym zapoznaniu się ze sprawą, sąd wydaje nakaz zapłaty. To obowiązkiem dłużnika jest udowodnienie bezzasadności powództwa.

Sprzeciw od nakazu zapłaty bez uzasadnienia zostanie od razu odrzucony przez sąd. Zatem jakie zarzuty można podnieść w sprzeciwie od nakazu zapłaty?

Zarzuty formalne dotyczące prawa procesowego (można zgłaszać przed wdaniem się spór) to m.in.

• zarzut niewłaściwego określenia przedmiotu sporu (np. podania zbyt wysokiej kwoty długu),
• zarzut niewłaściwości sądu,
• zarzut zawarcia umowy mediacji,
• zarzut zapisu na sąd polubowny,
• zarzut niezdolności sądowej,

Zarzuty merytoryczne (mogą być zgłaszane podczas całego postępowania) to m.in.:

• zarzut spłacenia zobowiązania,
• zarzut przedawnienia roszczenia,
• zarzut zrzeczenia się roszczenia w procesie prowadzonym wcześniej,
• zarzut niepoprawnych/niepełnych danych na wekslu.

Podstawą do złożenia zarzutów mogą być okoliczności faktyczne i niepodważalne dowody, które pozwany ma obowiązek załączyć do pisma zawierającego zarzuty, np. że nastąpiło przedawnienie długu. Jeśli dowody zostaną przedstawione już w trakcie postępowania, to sąd może je pominąć. Wyjątek stanowią dowody, których pozwany (nie ze swojej winy) nie mógł wcześniej przedstawić, lub jeśli ich późniejsze dołączenie nie spowoduje zwłoki w rozstrzygnięciu postępowania.

Sprzeciw od nakazu zapłaty - termin, w którym musimy złożyć formularz?

Dłużnik (pozwany) w ciągu dwóch tygodni od otrzymania nakazu musi w całości uregulować dług wraz ze wszystkimi kosztami, lub złożyć w tym czasie sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym lub zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Termin dwóch tygodni jest bardzo ważny, po upływie tego czasu nasz sprzeciw zostanie odrzucony. Istnieje zaledwie kilka sytuacji, w kiedy można złożyć wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zarzutów:

• przekroczenie terminu nie wynikało z naszej winy,
• nieprzywrócenie terminu będzie miało dla dłużnika bardzo negatywne skutki,
• dłużnik wniesie wniosek i jednocześnie dokona czynności, której termin upłynął (czyli w tym wypadku złożyć sprzeciw od nakazu zapłaty).

Jeśli pozwany nie opłaci pisma zawierającego zarzuty, sąd może odrzucić sprzeciw od nakazu zapłaty. Opłata za sprzeciw od nakazu zapłaty wynosi ¾ wysokości opłaty sądowej (najczęściej z uwagi na przedmiot postępowania opłaty stosunkowej, co oznacza koszt w wysokości ¾ z 5% wartości przedmiotu sporu).